Τον Αλέξη τον σκότωσε ο μπάτσος που ο καθενας κρυβει μέσα του και υποκαθιστα την οποια νοημοσυνη και συνειδητοτητα.

Η ελληνικη μπλογκοσφαιρα στοχαζεται με αφορμη την δολοφονια του νεαρου Αλεξη.




Καλο σου ταξιδι Αλεξανδρε.
Εφυγες κατω απο τις "λαθος συνθηκες και συγκυριες",
ενω την επομενη μερα,
η μνημη σου χρησιμοποιηθηκε
απο "λαθος ατομα",
με "λαθος τροπο"
για καποιους ισως "σωστους ιδεολογικους σκοπους",
που ομως δεν προλαβαν να ανατειλουν,
διοτι πνιγηκαν στην εφημερη σκοπιμοτητα.

Ζούμε τον αδυσώπητο πόλεμο με τη δικτατορία του «τίποτα»
Εκφράζουμε τα συλλυπητήριά μας στους γονείς του δολοφονηθέντος παιδιού.
Πιστεύουμε σε μια Ελλάδα ελευθερίας και όχι κρατικής βίας, σεβασμού και όχι φόβου.

"Η Δημοκρατία μας αυτοκαταστρέφεται διότι κατεχράσθη το δικαίωμα της ελευθερίας και της ισότητας, διότι έμαθε τους πολίτες να θεωρούν την αυθάδεια ως δικαίωμα, την παρανομία ως ελευθερία, την αναίδεια του λόγου ως ισότητα και την αναρχία ως ευδαιμονία" Ισοκράτης (436 π.Χ. - 338 π.Χ.)

Η έλλειψη κράτους δικαίου...ενισχύει τη κρατική βία και αυθαιρεσία.

"Αν υπήρχε κάτι που μισούσε περισσότερο από τις συμμορίες των εργοδοτών , από τις ερωμένες των Ισπανών αριστοκρατών και από τους λαχειοπώλες (τους τελευταίους επειδή διέδιδαν την πίστη σ' έναν ψεύτικο παράδεισο) ήταν οι πουλημένοι δημοσιογράφοι: οι πιο πουτάνες από τις πουτάνες, που είχαν εισχωρήσει στο ευγενέστερο επάγγελμα του κόσμου" "Το ποδήλατο του Λεονάρντο" Paco Ignacio

η βλακεία είναι μία πολύ περίεργη ασθένεια, γιατί έχει την εξής ιδιαιτερότητα:

Οι φορείς της δεν παρουσιάζουν σχεδόν κανένα σύμπτωμα, ενώ αντιθέτως νοσούν και πλήττονται όσοι δεν πάσχουν από αυτήν.

Ο Αϊνστάιν είχε πει κάποτε:

Τρέλα και βλακεια είναι να εξακολουθείς να κάνεις το ίδιο πράγμα με τον ίδιο τρόπο και να αναμένεις διαφορετικό αποτέλεσμα.

Μήπως την τρέλα και την βλακεια δεν την έχουν οι "αναρχικοί" άλλα ο ίδιος ο ελληνικός λαός που ανέχεται αυτή τη κατάσταση και συνεχίζει να ψηφίζει αυτούς τους εγκληματίες, αυτά τα καθάρματα και τους δίνει το δικαίωμα της εξουσίας?

Τα δικά του κλειστά για πάντα μάτια, ας ανοίξουν για πάντα τα δικά μας .

Μη μας ρίχνετε άλλα δακρυγόνα, ΕΜΕΙΣ κλαίμε κι από μόνοι μαs

"Στο δρομο θα πουμε την τελευταια λεξη...αυτη η μερα ανηκει στον Αλεξη. ΠΥΡΟΒΟΛΗΣΤΕ ΜΑΣ."

Η ΒΙΑ ΑΠ' ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΛΥΣΗ

Όταν τα "βύσματα" παίρνουν όπλα... και οι πολιτικοί ψήφους, η ψήφος γίνεται το όπλο σου!

H αυθαιρεσία της αστυνομίας που την βολεύει το φαινόμενο των γνωστών αγνώστων

Το ζάπινγκ δεν είναι διαδήλωση

Πραγματική εκτέλεση μικρού παιδιού από «άντρακλα» της ΕΛ.ΑΣ. και εικονική παραίτηση του αρμόδιου υπουργού.

Όλο και κάποιος Λυκουρέζος θα βρεθεί να βγάλει λάδι τον δολοφόνο,

όπως έγινε με τον Θανάση Μελίστα, που εκτέλεσε το 1985 το Μιχάλη Καλτεζά.

Μπορειτε να μην παιρνετε ομαδικως ναρκωτικα, πριν βγειτε να κανετε δηλωσεις;;;

Για καμια ασυμμετρη απειλη γιατι δεν μας ειπατε βρε Ανεπροκοποι;;;

Η Οικονομική χούντα, η οικονομική διαφθορά.....θα μάθει τι πάει να πει...αχλάδι.

Φώναζαν συνεχως:

"μπατσοι γουρουνια δολοφόνοι" και συνθήματα όπως

"προσοχη προσοχη δολοφονοι με στολή ",και "το οπλο του μπάτσου ειναι μαγικό ρίχνει στον αερα και βρίσκει στο ψαχνό"

Η ιστορία επαναλαμβάνεται-η αστυνομική βία συνεχίζει το έργο της

" Ο στόχος της Αστυνομίας, ειναι ο ανθρωπος..."

"Όταν εκείνοι μιλάνε γιά ζημιές, εμείς μιλάμε γιά ανθρώπινες ζωές"

Κλείστε τις τηλεοράσεις... Μάθετε να κρίνετε και να αποφασίζετε μόνοι σας , μην επιτρέπετε να σας καθοδηγούν!"

Αυτοί οι Βάρβαροι ίσως ΕΙΝΑΙ μία κάποια λύσις

ΓΙΑΤΙ ΔΕ ΣΤΕΛΝΟΥΜΕ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ ΑΥΤΗ ΤΗ ΓΕΝΙΑ ΤΩΝ ‘’ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΩΝ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ’’ ΠΡΙΝ ΜΑΣ ΚΑΝΕΙ ΣΑΝ ΤΑ ΜΟΥΤΡΑ ΤΗΣ;

Και μην κλείνεστε στα σπίτια σας.

Όταν υποχρεωθείτε να βγείτε απ’ αυτά, οι δρόμοι θα έχουν πια κατακλυστεί απ’ τους βαρβάρους…

"Έχουμε βαρεθεί και αηδιάσει με αυτή τη πολύχρονη βεντέτα μεταξύ μιας ανίκανης αστυνομίας και μιας χούφτας αλητών που το μόνο της αποτέλεσμα 34 χρόνια τώρα είναι ΑΘΩΟΙ νεκροί και κατεστραμμένες περιουσίες.
Προσωπικά θα πω και στις δυο πλευρές το εξης: ΑΝΤΕ Γ......!!!"

"Το βράδυ του Σαββάτου, στην Αθήνα, ένα ανθρωποειδές σκότωσε την Άνοιξη. Σκότωσε καλοκαίρι, το φθινόπωρο ακόμη και το χειμώνα μαζί. Αλλά μήπως θα μπορούσε να γίνει αλλιώς; Στην άρρωστη χώρα, με τους άρρωστους ανθρώπους που περιφέρονται σαν τα φαντάσματα πάνω σε αστραφτερές κούρσες κλέβοντας ο ένας τον άλλον, παρά του ότι δεν της αξίζει, υπάρχει ένα μικρούτσικο κομμάτι απελπισμένων μικρών παιδιών που αποπνέουν υγεία. Είναι μια μικρή ελπίδα, μια χαραμάδα με την οργή, τη θλίψη τους, με τον τρόπο που δε σκύβουν το κεφάλι τους. Όπως είναι φυσικό, οι άρρωστοι μισούν αυτά τα παιδιά. Φροντίζουν λοιπόν για την απελπισία τους, για την ήττα τους από πριν να γεννηθούν. Έχουν δημιουργήσει όλους τους μηχανισμούς για να κρατούν αυτά τα παιδιά σκυφτά κι όταν, παρόλα αυτά, εκείνα σηκώνουν το κεφάλι, τότε τα πυροβολούν κατευθείαν στη καρδιά. "

Ηρωική αντίσταση μπάτσων απόψε στα Εξάρχεια ενάντια σε ορδή βαρβάρων αναρχικών. Νεκρός 16χρονος, που για να συκοφαντήσει το ηρωικό σώμα, έπεσε πάνω σε διερχόμενη σφαίρα!

"Ορδές βάρβαρων αναρχικών, ο αριθμός των οποίων ανερχόταν σε αρκετές εκατοντάδες χιλιάδες, επιτέθηκαν απόψε αναίτια σε τρεις ηρωικούς αστυνομικούς που φυλούσαν τα σύνορα της πατρίδας, της θρησκείας, της οικογένειας, του καπιταλισμού, της ιδιοκτησίας, του ευρωπαϊκού κεκτημένου…
Εις εκ των τριών ηρωικών φρουρών, σύμφωνα με επίσημες πηγές, πυροβόλησε στον αέρα με αποτέλεσμα να εξοστρακιστεί η σφαίρα και να πλήξει στο στήθος 16χρονο νεαρό, ο οποίος εξέπνευσε λίγο αργότερα.

Η αλήθεια είναι περισσότερο δραματική: Ο νεαρός εκτοξεύτηκε στον αέρα και επέπεσε επί της εξοστρακισμένης σφαίρας. Πρόκειται για ένα οργανωμένο σχέδιο ανωμαλίας ενάντια στον ελληνισμό… "

"Και τώρα ρε μαγκες, επαναστάτες του κλεμμένου ΝΟΚΙΑ και του LAPTOP, το μάρμαρο ποιος θα το πληρώσει ; τα αμαξια και οι περιουσίες του κάθε φουκαρα; Αλλα ειπαμε εσεις είστε μάγκες επαναστάτες . Τους ανεργους απο τα μαγαζια που καψατε, ποιος τους πληρώνει ρε μαγκάκια επαναστάτες του ΝΟΚΙΑ και του κλεμμενου λαπτοπ. "

Έχει έρθει η ώρα να αρχίσουμε να αλλάζουμε τα πράγματα. Να αρχίσουμε να χτίζουμε. Όχι να γκρεμίζουμε και να καίμε.

Το διπλό πρόσωπο του κράτους.

Το δολοφονικό και της αδιαφορίας που δεν μπορεί να προστατεύσει την περιουσία των πολιτών.

Πώς η οργάνωση της κοινωνίας θα βάλει φραγμό στην κατάχρηση της εξουσίας εκ μέρους των οργάνων τήρησης της τάξης και πως η πολιτεία επιτέλους θα προστατεύσει την ανθρώπινη ζωή?

Κανείς δεν δικαιούται να σιωπά!

Τα δικά μας λεφτά για τις τράπεζές τους, οι σφαίρες τους για τα παιδιά μας! Όταν σκοτώνουν τα παιδιά μας σκοτώνουν τα όνειρα για μια άλλη κοινωνία!

"Γιά άλλη μια φορά επιβεβαιώνεται πως για να μπορεί να υπάρχει τέτοια κυβέρνηση πρέπει να υπάρχει και ηλίθιος λαός που δεν νοιάζεται παρά μονάχα γιά το τι θα φορέσει που θα πιει ποια(ο)ν θα γαμήσει με τι θα μιλήσει και φυσικά αν ο δίπλα του καίγεται δεν υπάρχει σοβαρό θέμα εφόσον αυτός είναι ασφαλής και φυσικά και το αμαξάκι του...."

"Η απόσταση Εξάρχεια – Κολωνάκι είναι ελάχιστα μεγαλύτερη από την απόσταση κράτους - ανέκδοτου, εξουσιαστικής σαπίλας κι’αντιεξουσιαστικού μηδενισμού,σε μια πόλη που όλα συγγενεύουν κι όλα συμφύρονται, με πιο μπερδεμένη απ' όλες την ιδεολογία του Μέσου Νεοέλληνα, που γουστάριζε και 17Ν, γουστάρει και Καγιέν, γουστάρει να κλέβει, γουστάρει να εξοργίζεται και με τη διαφθορά, την ιδεολογία του Μέσου Νεοέλληνα που είναι ταυτόχρονα λίγο εξουσιαστής και λίγο αντιεξουσιαστής. "

Ειναι ανηθικο, υπουλο και προβοκατορικο, να καταστρεφεις μια ολοκληρη πολη, χρησιμοποιωντας ως προσχημα τη μνημη ενος αταφου ακομη 15χρονου παιδιου, το οποιο δολοφονηθηκε απο πυρα μπατσου...Ειναι επισης υπουλο ομως...να αφηνεις 500 ατομα να γαμανε την πολη σου, που τυχαινει να ειναι και η πρωτευουσα της χωρας σου...μονο και μονο για να κανεις τους πολιτες να αισθανθουν, πως τελικα, εχουν αναγκη την αστυνομια και τις αρχες, καλλιεργωντας ετσι εθνικιστικα συναισθηματα...

Δεν εχει βγει ποτέ ομως ενα κομμα προεκλογικά να πει "αν ενας μπατσος η υπουργος εγκληματισει, θα μπαινει φυλακη οπως ολος ο κοσμος. Ουτε καν να το προτεινει, που να το κανει κιολας. Δεν ειναι των αστυνομικών η βια. Δική μας ειναι και στρουθοκαμηλιζουμε. Εμεις το σκοτωσαμε το παιδι και κλαιμε υποκριτικά.

Τώρα αφήνουν κάποιους ανεγκέφαλους να ξεσπούν πάνω στις περιουσίες ανυποψίαστων πολιτών και μεροκαματιάρηδων. Είναι κι αυτό μέσα στο κόλπο, γιατί η κοινή γνώμη πρέπει να πειστεί ότι από τον κακοποιό μπάτσο είναι πιο επικίνδυνος ο αναρχικός που σπάει βιτρίνες.

Ποιος θα εξηγήσει τώρα στον Κλιντ Ίστγουντ-Ραμπο που άφησε το περιπολικό του αμυνόμενος εκατό μέτρα μακρύτερα για να επιστρέψει πεζός και να καθαρίσει πυροβολώντας, ότι εκτός από το έγκλημα που έκανε, ξεβράκωσε ταυτόχρονα και την ανυπαρξία του κράτους και μάλλον γι αυτό θα τιμωρηθεί παραδειγματικά.

Η κρατική καταστολή συνεχίζεται. Οσο για το ρόλο της ελληνικής αστυνομίας τα έχουμε ξαναπεί. Συνεργασίες με τη χρυσή αυγή, ωμή βία, απωθημένα, και απ' οτι φαίνεται δεν έχει αλλάξει τίποτα από την εποχή Πολύδωρα και μετά. Οι Πραιτωριανοί συνεχίζουν να υπάρχουν. Η ένταση της αστυνόμευσης και της καταστολής δεν ρυθμίζεται από αυτούς που εκτελούν διατεταγμένη υπηρεσία. Όταν η ένταση ανεβαίνει τόσο και ενθαρρύνεται τέτοιο κλίμα ώστε να επιτρέπει σε ορισμένους να θεωρήσουν ότι έχουν το δικαίωμα να παραβιάσουν τα δικαιώματα οποιουδήποτε ανθρώπου ακόμα και αν δεν είναι πολίτης της χώρας, σε βαθμό μεγαλύτερο απ' όσο τους έχει επιτρέψει η κοινωνία μας, και σε τόσα "μεμονωμένα περιστατικά" που μετά από κάθε "παραδειγματική τιμωρία" να εμφανίζεται ακόμα ένα, τότε υπάρχει πρόβλημα. Η ελληνική αστυνομία έχει ένα θεσμισμένο ρόλο, του οποίου γίνεται κατάχρηση σε διάφορους βαθμούς ιστορικά. Και αυτό δεν αλλάζει. Οπως δεν αλλάζει και ο ρόλος των ΜΜΕλέγχου.

«Μην τους δέρνετε», «είναι 15 χρονών παιδιά» φώναζαν αγανακτισμένοι πολίτες που γιούχαραν τους αστυνομικούς. Στην Αλεξάνδρας περίοικοι πετούσαν λεμόνια στους αστυνομικούς.

Η αγανάκτηση έχει ξεχειλίσει, η οικονομική κρίση διαλύει τον ιστό της κοινωνίας, η επανειλημμένη ατιμωρησία των σκανδαλοποιών και η σχετική ξεφτίλα δημιουργεί καθεστώς γενικευμένης ανομίας, τα κόμματα έχουν γελοιοποιηθεί, όλοι «τους γράφουν» όλους.

Εμείς δεν είμαστε ούτε κόμμα, ούτε πολιτική οργάνωση, για να κάνουμε διακηρύξεις κα να απευθύνουμε εκκλήσεις. Σωστό το σύνθημα «άλλο οι φόνοι και άλλο οι βιτρίνες». Δεν μπορεί όμως να καταστρέφονται περιουσίες και άνθρωποι. Αυτή η τυφλή τρομοκρατία είναι «προσωπική τρομοκρατία» και μόνο άλλους σκοπούς ξένους από την δίκαιη αγανάκτηση των μαθητών προς ένα εξοργιστικά άδικο σύστημα, εξυπηρετεί.

Πρέπει λοιπόν να περιφρουρηθούν οι κινητοποιήσεις των μαθητών. Δεν ξέρουμε πως μπορεί να γίνει αυτό. Μια καλή ιδέα είναι να βγουν οι χρυσοπληρωμένοι από εμάς βουλευτές μας και να τεθούν επικεφαλής των κινητοποιήσεων των μαθητών μας. Τολμούν; Ή θα συνεχίσουν να κρύβονται στην Βουλή μαζί με τα χρεοκοπημένα στη συνείδησή μας κόμματα;

Με σιγουριά πια όλοι έχουμε καταλάβει τι γίνεται. Καθώς σε αυτό το βρωμοκράτος που κλέβει κοροϊδεύει ΣΚΟΤΩΝΕΙ, είναι πολύ δύσκολο να υπάρχουν άνθρωποι που να θέλουν να γίνουν μπάτσοι, δηλαδή εχθροί του λαού και όχι φίλοι και προστάτες όπως θάπρεπε, προσλαμβάνονται άγνωστης ψυχοσύνθεσης και ιστορικού πουστόψυχοι τύποι οι οποίοι είναι σε θέση να πυροβολούν τα παιδιά μας όταν θολώνει το μυαλό τους το σάπιο...

Οι άνθρωποι είναι επικίνδυνα ανίκανοι, υποκριτές, ψεύτες. Συγκαλύπτουν σκάνδαλα και χτίζουν ένα αστυνομικοδικαστικοχουντικό παρακράτος το οποίο θα τους επιτρέψει να κερδίσουν χρόνο για να συνεχίσουν να λεηλατούν τη δημόσια περιουσία.

Μιλάμε λοιπόν για δικτατορία ανικάνων οι οποίοι αρνούνται να παραιτηθούν. Εχουμε μια νέα χούντα η οποία οπλίζει τα χέρια του κάθε αποτυχημένου και ψυχάκια που βρίσκει καταφύγιο στην Ελληνική Αστυνομία, μέσα απο το διαχρονικό και κατάπτυστο ρουσφέτι.

Αν η οργή και η αγανάκτηση εξοστρακιζόταν σαν σφαίρα και χτυπούσε τον ανήθικο πολιτικό, τον άπληστο τραπεζίτη, τον διαπλεκόμενο εκδότη, τον έμπορα ιερωμένο, τότε θα είχαμε μια κοινωνική επανάσταση... Δυστυχώς όμως η σφαίρα χτύπησε τη καρδούλα ενός παιδιού που ταξιδεύει τώρα σαν άγγελος στον ουρανό του ανύπαρκτου ίσως παράδεισου, αφήνοντας στη Γη τους δαιμόνους... Και τους φίλους του, της υπαρκτής κόλασης να σπάνε βιτρίνες και να καίνε αυτοκίνητα, τη μοίρα τους...

Δεν υπάρχει χειρότερη πολιτεία από αυτήν που οι πολίτες της έχουν φτάσει στο ύστατο σημείο αγανάκτησης και απελπισίας να επικαλούνται τους ισχύοντες νόμους αντί να θέλουν να τους ανατρέψουν για να φτιάξουν καλύτερους και δικαιότερους! Να επικαλούνται τους νόμους που συνήθως εξυπηρετούν αυτούς που τούς έφτιαξαν.. Η γενική ατιμωρησία κυριαρχεί πλέον παντού. Τραπεζίτες κλέβουν και ληστεύουν ατιμώρητα, επιχειρηματίες πουλάνε μαζικά επικίνδυνα τρόφιμα, το περιβάλλον καταστρέφεται συνειδητά, ο δημόσιος πλούτος καταληστεύεται συστηματικά, φοροκλοπή, απάτη, λαμογιά, γενική διαφθορά πολιτικών και κρατικών λειτουργών, τα πάντα τελούνται πλέον επίσημα και ατιμώρητα! Όσο ψηλότερα στέκεσαι τόσο λιγότερο τιμωρείσαι. Γονάτισε πια η κοινωνία από τους «καλούς» που βρίσκονται έξω από τη φυλακή και ζητάει να μπει μέσα και αυτή για να γλυτώσει..

Δεν είναι καινούργιο φαινόμενο η ατιμωρησία. Οικοδομήθηκε κυρίως τα τελευταία 20 χρόνια, βήμα-βήμα, λιθαράκι το λιθαράκι, από όλους αυτούς που εναλλάσσονται στην εξουσία κατασκευάζοντας θεσμούς, νοοτροπίες και παράθυρα ατιμωρησίας για το «έργο» τους. Γιατί και η ατιμωρησία σε νόμους στηρίζεται και αυτή.. Και φυσικά σε ένα τέτοιο κλίμα όπου η ατιμωρησία αποτελεί την γενική κατάσταση ανθρώπων και πραγμάτων, ο τραμπούκος μπάτσος θα τραβήξει το πιστόλι και θα πυροβολήσει εν ψυχρώ ένα δεκαπεντάχρονο παιδί που έθιξε την σκυλάδικη υπόληψη του.. Ύστερα, αφού θα πουληθούν από τα ΜΜΕ χιλιάδες δηλώσεις πολιτικών και κοινωνικών παραγόντων για το μεγάλο κακό, το κακό θα «καταδικαστεί με κάποια δυσμενή μετάθεση με βάση και πάλι το νόμο και τους θεσμούς, αλλά και την γενική ηττοπάθεια και δουλοπρέπεια ενός λαού που άραξε στους καναπέδες του και δεν βρίσκει τον λόγο για να σηκωθεί..

Η δολοφονία του δεκαεξάχρονου Ανδρέα Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, αποτελεί τη νομοτελειακή κατάληξη μίας ατραπού, που έχει επιλεγεί εδώ και καιρό. Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας υποθάλπτει και ενισχύει συστηματικά τα τελευταία χρόνια την ωμή και απρόκλητη αστυνομική βία. Το Μάιο και Ιούνιο του 2006 στις μαζικές κινητοποιήσεις των φοιτητών, οι δυνάμεις των ΜΑΤ ξυλοκόπησαν επανειλημμένως φοιτητές. Η κυβέρνηση, δια του τότε υπουργού δημοσίας τάξης, αναγόρευσε τους αστυνομικούς σε "πραίτωρες" και υπερασπιστές της δημοκρατίας. Λίγους μήνες αργότερα ο άγριος ξυλοδαρμός φοιτητή στη Θεσσαλονίκη απόδόθηκε σε.... ζαρτινιέρα, χωρίς κανένας από τους υπαιτίους να τιμωρηθεί, ουσιαστικά, ποτέ. Η ίδια προκλητική αδιαφορία και ατιμωρησία επιδείχθηκε και σε περιστατικά όπως ο βασανισμός μεταναστών στο Α.Τ. Ομονοίας ή η παρακολούθηση και σύλληψη συνδικαλιστών της ΔΕΗ σε διαδήλωση.
Υπό το πρίσμα αυτό, η δολοφονία του δεκαεξάχρονου δεν μπορεί και δεν πρέπει να αντιμετωπιστεί ως ένα τυχαίο και μεμονωμένο γεγονός, αλλά ως η σταδιακή μετατροπή του κράτους σε τιμωρό και πρωτεργάτη ακραίων φαινομενων.

Η κυβέρνηση και οι συνοδοιπόροι της σε αυτές τις λογικές, πρέπει να καταλάβουν ότι οι φοιτητές, η νεολαία και ευρύτερα ο ελληνικός λαός ούτε αποδέχονται, ούτε και θα αποδεχτούν ποτέ ένα τέτοιο ρόλο για την αστυνομία. Περιστατικά σαν και αυτό δυναμώνουν την πεποίθηση μας για την ανάγκη μία πιο ανοιχτής, ανεκτικής και δίκαιης κοινωνίας και προς αυτή την κατεύθυνση θα συνεχίσουν να κινούνται οι προσπάθειες και οι αγώνες μας. Πιστεύουμε σε μια Ελλάδα ελευθερίας και όχι κρατικής βίας, σεβασμού και όχι φόβου.

Και ξεκινάει η σπίλωση του ονόματος του Αλεξη από:

1. Φιλήσυχους, νομοταγείς πολίτες" οι οποίοι τον βρίζουν λες και δεν πέθανε ο ίδιος αλλά αντίθετα σκότωσε κάποιον! Αν υποθέσουμε ότι ήταν ένας αλήτης, έχει τα ελαφρυντικά της ηλικίας του. Αυτοί που δεν έχουν ελαφρυντικά είναι όλοι αυτοί οι "φαρισαίοι" "ώριμοι" πολίτες που το παίζουν αναμάρτητοι. Για το ότι πιθανόν ήταν οργισμένος ο Αλέξανδρος ξέρουμε τώρα ποιός φταίει. Μια κοινωνία που έχει ξεχάσει να συγχωρεί το λάθος ακόμα και σε παιδιά (!) και έχει μάθει εύκολα να καταδικάζει χωρίς να έχει στοιχεία, χωρίς να βλέπει τα γεγονότα αλλά επιλέγοντας να δει τα λάθη μόνο των άλλων, απλώς για να μπορεί να συνεχίζει να ζει ξεχνώντας τα δικά της αμαρτήματα.

2. Τις δήθεν αναρχικές ομάδες που σπιλώνουν το θάνατο του συναθρώπου τους για να απαντήσουν στη βία με βία διατηρώντάς την και δίνοντας "πατήματα" για περαιτέρω καταπάτηση των ελευθεριών μας.

3. την πολιτεία που με το αίμα ζεστό ακόμα στους δρόμους της Αθήνας δεν αναγνωρίζει ευθύνες και προσπαθεί να λύσει ένα κοινωνικό πρόβλημα για πολλοστή φορά με υποσχέσεις.

4. τα ΜΜΕ που ασχολούνται όχι με το πρόβλημα και τις λύσεις του αλλά με τα επακόλουθα του προς χάριν της ακροαματικότητας, θάβοντας έτσι το πρόβλημα.

5. εμένα τον ίδιο που εκμεταλλεύομαι τον θάνατό του για να βγάλω μία ανάρτηση όπου το συμπέρασμα της είναι ότι όλοι έχουμε μερίδιο ευθύνης.
Τι άλλο πρέπει να κάνουν για να τους στείλεις σπίτι;

Ποιος είναι ο στόχος; Να καούν όσες στάσεις λεωφορείων, τράπεζες και κάδοι απορριμμάτων απέμειναν; Ή να φοβηθούν οι μικροαστοί και να μην σηκωθούν από την πολυθρόνα τους; Όταν κατεβαίνει ο κόσμος στους δρόμους φοβάται η εξουσία - η πραγματική και όχι η διαλυμένη κυβέρνηση Καραμανλή. Όταν δεν κατεβαίνει, τότε απλά η αγανάκτηση εκτονώνεται, σε επίπεδο πετροπόλεμου και δακρυγόνων ανάμεσα σε μπάτσους και «χώρο». Μια από τα ίδια δηλαδή. Κι’ εμείς καθόμαστε στην πολυθρόνα και βλέπουμε τα επεισόδια από την τηλεόραση, βρίζουμε -για μια ακόμη φορά- τα κανάλια, πίνουμε και το ουϊσκάκι μας και την επομένη πάμε στη δουλειά μας, σκεφτόμενοι πόσο ανασφαλείς είμαστε λόγω οικονομικής κρίσης και του δανείου που χρωστάμε. Χέστε τον “χώρο” και πάρτε την κατάσταση στα χέρια σας. Μπορούμε;

ΝΤΡΟΠΗ πια! Επειδή ένας αλήτης αστυνομικός είδε οράματα και σκότωσε έναν άνθρωπο πρέπει να καεί και να διαλυθεί ολόκληρη η Ελλάδα; Πρέπει να θρηνήσουν τόσοι άλλοι αθώοι που δεν πήγαν στα Εξάρχεια για βόλτα αλλά είδαν τις περιουσίες τους να καταστρέφονται, την ψυχική τους υγεία να κλονίζεται, τη δουλειά τους να χάνεται; Το ρώτησαν το νεκρό παιδί αν ήθελε... ο θάνατός του να γίνει κόκκινο πανί για τα κατευθυνόμενα ανδρείκελα των γνωστών αγνώστων που θέλουν να γκρεμίσουν την Ελλάδα για να περάσει το δικό τους; Που δεν σέβονται όσια και ιερά; Που, εν τέλει, βεβηλώνουν τη μνήμη ενός παιδιού προβαίνοντας σε τέτοιες κτηνωδίες, σε τέτοια εγκλήματα; Ποιος πιστεύει ότι γίνονται για το παιδί όλα αυτά; Ποιος θεωρεί ότι είναι όλα αθώα και δεν υπάρχουν από πίσω εξουσιολάγνοι και υποκριτές κάπηλοι της ελευθερίας, του προοδευτισμού και της δημοκρατίας που θέλουν να αμαυρώσουν ό,τι έχει απομείνει από την εικόνα της Ελλάδας; Αλλά οι τρομοκράτες δεν θα κάψουν τα δικά τους σπίτια , ούτε τα δικά τους αυτοκίνητα..! . Του απλού λαού θα διαλύσουν τη ζωή επειδή οι ηθικοί αυτουργοί τους είναι θρασύδειλοι βολεμένοι αλήτες που πληρώνουν για να σπείρουν τον όλεθρο... ΝΤΡΟΠΗ...Επάνω τους να γυρίσει το κακό..."

Δυστυχώς, όλοι ξυπνήσαμε πολύ αργά και τώρα το πράγμα δεν μαζεύεται. ΦΤΩΧΕΙΑ, ΑΝΕΧΕΙΑ, ΑΝΙΣΟΤΗΤΑ, ΓΚΡΕΜΙΣΜΕΝΑ ΟΝΕΙΡΑ ΤΩΝ ΝΕΩΝ, ΠΑΙΔΙΑ ΧΩΡΙΣ ΟΡΑΜΑ, ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΧΩΡΙΣ ΑΡΧΕΣ ΚΑΙ ΗΘΙΚΟΥΣ ΦΡΑΓΜΟΥΣ. ΜΑΓΚΑΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΑΘΕ ΛΑΜΟΓΙΟ ΠΟΥ ΚΟΝΟΜΑΕΙ. ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΒΑΛΛΕΙ ΚΙΟΛΑΣ. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ ΠΟΥΘΕΝΑ. Το καζάνι βράζει εδώ και καιρό. Το χθεσινό ήταν η αφορμή που έψαχναν από καιρό πολλοί. Όσο συνεχίζουμε να στρουθοκαμηλίζουμε, τα χειρότερα έρχονται! Η απομόνωση και η απογοήτευση των νέων θα γεννούν βία και το φαινόμενο θα πάρει εκρηκτικές διαστάσεις.

"Ποιοι είναι οι πραγματικοί αναρχικοί;
Μήπως δεν είναι αυτά τα νέα παιδιά που μεγαλώνουν σε ένα τόπο χωρίς προοπτικές; Μήπως είναι πραγματικοί αναρχικοί αυτοί που "κυβερνάνε" την χώρα μας; Αυτοί δηλαδή που έχουν δημιουργήσει αυτές τις συνθήκες; Γιατί δεν κράζετε τους πολιτικούς μας, που έχουν δημιουργήσει όλη την κατάσταση που ζούμε τώρα και τα τελευταία χρόνια;
Γιατί δεν λέτε τίποτα για τους πολιτικούς μας που κρύβονται πίσω από την... ασυλία τους; Αυτό δεν είναι το ίδιο και χειρότερο από να κρύβεσαι πίσω από μια κουκούλα; Γιατί δεν καταλαβαίνετε πως τέτοια επεισόδια και τέτοια βία είναι αναμενόμενα από τη στιγμή που έχει σαπίσει το πολιτικό σύστημα της χώρας μας σε τέτοιο βαθμό; Μας λέτε για τους απλούς πολίτες που δεν φταίνε σε τίποτα. Τότε γιατί συνεχίζουν να ψηφίζουν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ; Γιατί δίνουν το δικαίωμα εξουσίας σε άτομα που έχει αποδειχθεί ότι είναι καθάρματα, κλέφτες, αλήτες και απατεώνες; Πότε επιτέλους θα ξεπεράσουμε αυτή την περίεργη νεοελληνική νοοτροπία του ρουσφετιού, της διαφθοράς, της διαπλοκής; Πότε θα πάψουμε επιτέλους να τα περιμένουμε όλα από την κυβέρνηση και τα κόμματα. Πότε θα τελειώσει αυτή η εξάρτηση που έχουμε πάνω σε αυτούς; Αυτό δεν τους δίνει περισσότερη δύναμη από ότι τους αξίζει;
Χαμηλοί μισθοί. Ένα σάπιο σύστημα παιδείας. Ανεργία. Ακρίβεια. Και μετά βλέπουμε τους πολιτικούς από όλα τα κόμματα της Βουλής να έχουν, με θρασύτατο τρόπο, πάρε-δώσε με παπάδες, με μεγαλοεπιχειρηματίες, να αδειάζουν τα ταμεία του κράτους για να κτίζουν βίλες μέσα σε μια νύχτα, να προωθούν οι ίδιοι την παρανομία στον τόπο μας... και μετά να γυρνάνε και να ανεβάζουν φόρους, να ανεβάζουν τιμές, να διατηρούν μισθούς και συντάξεις σε μηδενικά επίπεδα. Να έχουμε τρεις οικογένειες στην εξουσία τόσα χρόνια, να μην αλλάζει τίποτα, και όμως να εξακολουθούμε να τους ψηφίζουμε τους ίδιους και τους ίδιους. Και μετά έχουμε παράπονο. Να έχουμε τέσσερις-πέντε καναλάρχες-εκδότες που κυβερνάνε την χώρα behind the scenes, και αντί να κλείνουμε τα κανάλια τους, τα παράνομα ραδιόφωνα τους, της εφημερίδες τους, καθόμαστε και τους παρακολουθούμε και τους κάνουμε ακόμα πίο πλούσιους, ακόμα ποίο δυνατούς. Οι αλητο-πολιτικοί μας είναι αυτοί που είναι οι πραγματικοί αναρχικοί. Αυτοί έχουν καταστρέψει την χώρα μας. Αυτοί είναι που πρέπει να πάνε φυλακή. ΌΛΟΙ τους.
Και ο κοσμάκης; Να σταματήσει επιτέλους να πιστεύει τα παραμύθια από τους πολιτικούς και κυρίως από τα μεγάλα κόμματα. Να σταματήσει αυτό το παιχνίδι με τους διορισμούς, με τα ρουσφέτια επιτέλους. Πόσο χαμηλά πρέπει να φτάσουν τα πράγματα για να το καταλάβει ο κόσμος αυτό;

ΜΗΝ ΔΙΝΕΤΑΙ ΤΗ ΨΗΦΟ ΣΑΣ ΣΕ ΑΥΤΑ ΤΑ ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ. ΤΕΛΕΙΑ ΚΑΙ ΠΑΥΛΑ. ΕΙΝΑΙ ΩΡΑ ΝΑ ΠΑΝΕ ΟΛΟΙ ΣΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΤΟΥΣ Η ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΑΞΙΖΕΙ.
Και μην με παρεξηγήσετε. Δεν είμαι "αναρχικός" ούτε έχω λάβει συμμετοχή σε καμία πορεία. Είμαι όμως ένας αγανακτισμένος πολίτης που έχει κουραστεί τα ρουσφέτια, την διαπλοκή, την διαφθορά, που έχει κουραστεί να βλέπει πολιτικούς να αποφασίζουν και να διατάζουν λες και έχουμε ακόμα χούντα...άλλα τι λέω τώρα. Η χούντα δεν έφυγε ποτέ. Απλώς υπάρχει σήμερα σε μορφή "δημοκρατίας." Πάνω από όλα, έχω κουραστεί να ακούω τον κοσμάκη να κάνει συνέχεια παράπονα για τα προβλήματα του τόπου και μετά να πηγαίνει και να ψηφίζει τους ίδιους πάλι. Τι περιμένετε δηλαδή; "

Με τρομάζουν οι άνθρωποι με στολές. Βασικά τις αντιπαθώ τις στολές. Κάθε είδους στολές... από τις οικολογικές οργανώσεις μέχρι τους Ειδικούς Φρουρούς. Αλλωστε μισώ τις Απόκριες. Τους ξέρω αυτούς τους τσαμπουκάδες της Αστυνομίας... και δυστυχώς και της Δημοτικής Αστυνομίας. Τους βλέπω κάθε μέρα... Με τα μαύρα γυαλιά, που κόβουν βόλτες με τα περιπολικά...και μερικοί δυστυχείς με τα πόδια... και άλλοι με μηχανές... στον ΠΕΖΟΔΡΟΜΟ της Ερμού. Με χαλάει πολύ αυτη η μικρή (;) παρανομία...γιατί δείχνει «στα αρχίδια τους». Κυνηγάνε τους άμοιρους τους Νιγηριανούς, που δεν πειράζουν άνθρωπο. Σταματάνε τα περιπολικά παραλληλα επί του δρόμου για να κουβεντιάσουν. Εχω σταματήσει πάνω από 100 φορές και τους λέω:
-Γειά σας... λέγομαι Μάνος Αντώναρος..
-Αλοίμονο... σας γνωρίζω κ. Αντώναρε (αρχίδια με γνωρίζει... απλώς του θυμίζω τον αδελφό μου).
-Βλέπετε αυτον τον δρόμο πεζόδρομο; ρωτάω και δείχνω τα δεκάδες αυτοκίνητα, μηχανές, φορτηγά, τριαξιονικά κ.λ.π.
-Ναι, και μας δεν μας αρέσει...
-Και τί κάνετε γι' αυτό;
-Α, εμείς δεν είμαστε εδω γι' αυτό... είμαστε για το λαθρεμπόριο.
Τόσα χρόνια στον πεζόδρομο και δεν έχω δει ούτε εναν τροχονόμο, που (λέμε τώρα) να κόψει μια κλήση...
Πέρυσι Βούλγαροι λαϊκοί μουζικάντηδες, παίζανε βαλκανική μουσική εξω από την Καπνικαρέα. Σταματά τη μηχανή του o Ράμπο της Δημοτικής Αστυνομίας, που συνοδεύεται από άλλους δυο Ράμπο της Αστυνομίας... όλοι με μηχανές....
-Κάντε την... πηγαίνετε να παίξετε έξω από κανένα τζαμί....
Οι άνθρωπο πήγαν να πουν κάτι... δεν μίλαγαν παρα ελάχιστα αγγλικα...
-Στο τζαμί ρεεεεεεεεε... εδω είναι εκκλησία.
Ποιός πούστης έδωσε σ αυτον τον πούστη το δικαίωμα να λέει τέτοιες ανοησίες σε ορθόδοξους Βούλγαρους;
Πλησίασα αγριεμένος.
-Τί είναι αυτά που λες; Από πότε η Δημοτική Αστυνομία παίρνει τέτοιες πρωτοβουλίες;
Με μια απότομη κίνηση κατέβηκε από την μηχανή. Ενας αστυνομικος δίπλα μου του έκανε μια αδιόρατη κίνηση...
Μαλάκωσε όσο μαλακώνει ενας τσαμπουκάς.
-Μουχει πει ο παπάς της εκκλησίας να τους διώξω...
Προσέξτε πόσα επικίνδυνα ψέμματα είπε μαζί.
Και τα είπε σε κάποιον που ενας συναδελφος του τουκανε νόημα: «ΠΡΟΣΟΧΗ!» Φαντασθείτε, τί θα έλεγε και τί θα έκανε σε κάποιον, για τον οποίον δεν του έκαναν σήμα.
Ανέβηκε στην μηχανή, μου είπε κάτι σιχαμένα δημοσιοσχετίστικα και εξαφανίστηκε. Είναι ο «ίδιος» που πυροβόλησε το παιδί προχθές στα Εξάρχεια. Είναι ο «ίδιος» που θα πυροβολήσει κι άλλο παιδί αύριο. Είναι ο «ιδιος» που κάποτε φοβόμασταν ότι θα ανδρωθεί... θυμάστε τότε που αναρωτιόμασταν γελώντας ...μα με τόσους φόνους και βία... πώς θα μεγαλώσουν τα παιδιά μας; Νάτα λοιπόν «μερικά» από τα «παιδιά» μας... Τους δωσανε μια στολή και δεν τους μάθανε γράμματα πριν τους δώσουνε τη στολή... και δεν τους μάθανε γράμματα, γιατί ούτε αυτοί ξέρανε γράμματα. Και από την άλλη μεριά τα πιτσιρίκια που οι μάγκες-Ράμπο τους φέρονται δημοσίως λες και είναι απόβλητα. Οχι...κυρίες και κύριοι...δεν είναι βίαια τα πιτσιρίκια μας... επαναστάτες είναι και όλοι οι επαναστατες είναι σκληροί... θυμωμένοι.... και φυσικά αδιαπραγμάτευτοι. Πολιτικοί και δημοσιογράφοι πρέπει να σοβαρευτούν. Δεν ξέρω, αν γνωρίζουμε, τί σημαίνει η λέξη «σοβαρότης»... αλλά κάτι πρέπει να κάνουμε, αλλιώς η εποχή θα μας κλείσει τα πατζούρια. Tους βαρέθηκα τους τσαμπουκάδες της πολιτικής. Τους βαρέθηκα τους τσαμπουκάδες της δημοσιογραφίας. Τους βαρέθηκα όλους τους τσαμπουκάδες του κώλου. Τους βαρέθηκα όλους τους τσαμπουκάδες του τίποτα. Δεν υπήρξα ποτέ τσαμπουκάς. Είμαι όμως αιφνιδιαστικά βίαιος άνθρωπος ...ειδικά προς αυτούς που γαργαλάνε τα όρια της ελευθερίας μου μέσα από τους γυάλινους πύργους τους. Ευχομαι να μην διαβάσει το post μου ποτέ κανείς από τους γονείς του πιτσιρικά που χάθηκε. Βαρέθηκα τα κούφια λόγια… ακόμα και τα δικά μου… που συχνά πυκνά κάνουν μέσα μου ηχώ και φρικάρω. Οταν έρχεται το μαύρο του θανάτου ενός παιδιού, τότε σβήνουν τα χρώματα της ίριδας. Τα παιδιά κάνουν αταξίες γιατί έχουν ΠΑΝΤΑ δίκιο. Το θέμα εδώ δεν ήταν η αταξία, αλλά ή τάξη. Τα παιδιά έχουν πάντα δίκιο… έχουν πάντα δίκιο… πάντα δίκιο… πάντα δίκιο…

Μέσα στη μαλακία λίγων ανθρώπων που η θέση τους , η παιδεία τους και η ιδεολογία τους τους επιτρέπει να κάνουν μπάχαλα , εμφανίζεται ξαφνικά μια νέα πιθανότητα. Αυτοί οι άνθρωποι καίνε ότι βρούν μπροστά τους. Εμάς ο εχθρός μας είναι η αστυνομία , η κυβέρνηση , η ηλιθιότητα. Εκείνων το αντικείμενο της οργής τους είναι η πόλη. Μήπως υπάρχει εδώ η καλά κρυμμένη αλλα πασιφανής δήλωση οτι η πόλη είναι υπεύθυνη για το φόνο ενός παιδιού και όχι μονο ένας μπατσος ή μια κακή υπεύθυνη κυβέρνηση? Κανουμε πολύ καλα και θεωρούμε την κυβέρνηση υπεύθυνη για αυτό το γεγονός και όντως είναι και ΝΑ ΠΕΣΕΙ ΤΩΡΑ. Ωστόσο όταν εμένα μου καίνε το αμάξι , και καίγεται όλη η πόλη τότε αναδιανέμονται οι κατηγορίες για τις ευθύνες του φόνου. Μήπως αυτή κοινωνία στη οποία ζώ είναι πιο σύνθετη απο αυτό που νόμιζα? Μήπως η ζωή μου , ο τρόπος που σκέφτομαι , οι αξίες μου , αυτά που βλέπω και έμαθα να ανέχομαι συνδέονται με ΟΛΑ , όχι μόνο με τη γκόμενα που θα γαμησω ή την καριέρα μου ή ΤΟ ΜΑΓΑΖΙ μου ή το αυτοκινητό μου αλλα και με την πνευματικότητα , τη ζωή στον κόσμο , με άλλες πόλεις , άλλους ανθρώπους , την άγρια φύση που πεθαίνει , τις φάλαινες , την πολική αρκούδα , τον πόλεμο , την αδικία. Μπά όχι μωρέ. Δε κράταγα εγώ το όπλο. Πως είναι δυνατόν να φταίω εγώ? Οι αναρχικοί άθελα τους (το πιο πιθανό) είναι οι Ρομπέν των Ευθυνών. Αναδιανέμουν τις ευθύνες σε όλους. Το κάνουν χωρίς να το καταλαβαίνουν συμβολικά , τα καίνε όλα, όχι μόνο τα πρόφανή αλλα και εκείνα που μας αφορούν σε προσωπικό επίπεδο και έτσι μας δίνεται μια ευκαιρία να αντιληφθούμε το πρόβλημα, όχι στην επιφάνεια αλλα σε βάθος. Στη βία αυτή (δυστυχώς γιατι τέτοια είναι η εποχή μας) υπάρχει ο σπόρος ενός συνειδησιακού επιτεύγματος. Είμαστε όλοι υπεύθυνοι για τα σκατά της κοινωνίας που ζούμε και η ευθύνη αυτή επεκτείνεται απο το οτι ψηφίζουμε ενα κόμμα που ειναι για τον πούτσο , ως το οτι ζούμε τις μικρες ηλίθιες ζωούλες μας με τα κινητά μας και τις σκατοαξίες μας βρίσκοντας πάντα απαντήσεις στα φαινόμενα για κάτι που στην πραγματικότητα εμείς με την κατεύθυνση της ζωής μας δημιουργούμε. Σιχαίνομαι όταν γίνομαι κλισέ αλλα η αλήθεια είναι οτι τον Αλέξη τον σκότωσε ο μπάτσος που έχουμε μέσα μας.